
Człowiek naturze, natura człowiekowi.
(Butelka nie moja.)
W przedziwnym mieszkam ogrodzie,
Gdzie żyją kwiaty i dzieci
I gdzie po słońca zachodzie
Uśmiech nam z oczu świeci.
Wodotrysk bije tu dziwny,
Co śpiewa jak śmiech i łkanie;
Krzew nad nim rośnie oliwny,
Cichy jak pojednanie.
L. Staff, Ogród przedziwny (frag.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz