Rzecz absolutnie nowa, absolutnie świeża, bo jeszcze z dzisiejszego dnia.
Jak już miałem okazję wspomnieć Grammal Seizure zawiesiło się na czas nieokreślony. Pan Stanger postanowił zająć się innymi obszarami swojej wyobraźni. Byłem trochę niespokojny, takie oficjalnie zamykanie projektu jednoosobowego wydaje mi się zawsze podejrzane. A konwencja, w której się poruszał, raczej była jego absolutnie naturalną barwą demiurgiczną. Niezbywalne są niektóre rzeczy.
Dlatego też The Hospital bardzo nie odstaje od dokonań GS. To kawał porządnego i łaskoczącego rozpłatnicą (rodzaj piły) po uchu noiseu. Jest nieco spokojniej, jakby bardziej wytrawnie, w końcu hałas może też mieć empirycznie poznawalne wartości estetyczne i poruszać się poza obszarem agresji.
Odwiedźcie artystę tu bądź tu.
As always, I want more.
Dokładnie.
Gdy nieboszczyk jest przemieniony, jego popiół wsypuje się tam, do tych blaszanych pojemników. Są to takie trochę zwężone walce, wysokość wynosi dwadzieścia trzy centymetry, a średnica szesnaście centymetrów, jest to znormalizowane, czyli i na to jest jakiś przepis. Ale dusza się tam nie dostanie (...) nie powstała po to, by była w blasze, ale w przestworzach. Pozbawiona okowów cierpienia, wyzwolona, oświecona podlega innym prawom niż prawa tych blaszanych walców, wędruje do następnego ciała. No i cóż jeszcze (...) cóż jeszcze, może to, że do paleniska jest bezpośrednio dostęp z zewnątrz, z sali obrzędowej, po szynach, także z tego ślepego toru. Otwór na trumnę, czyli jak mówimy wejście, ma rozmiary metr dwadzieścia razy metr dwadzieścia, też jest znormalizowany. Człowiek przeszedłby przezeń wygodnie, gdyby się tylko trochę pochylił, ale nikt tak nie robi...
L. Fuks, Palacz zwłok, przeł. J. Anderman, T. Lis, Kraków 2003, s. 60-61.
Tracklist:
01 Extermination
02 Convulsions
03 Local Anasthetic
04 Death Panel
THE HOSPITAL
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz