...spirytualizacja sztuki burżuazyjnej wysokiego obiegu (a szczególnie muzyki - nic dziwnego, sam Adorno był kompozytorem i pianistą), jaka pojawiła się wraz z dezintegracją przedkapitalistycznej hierarchii społecznej, prowadziła do formalizmu, w którym 'historycznie obiektywny' charakter materiału dzieła sztuki - tzn. jego znaczenia jako śladu kontekstu kulturowego i społecznego dziedzictwa - mógł zostać pominięty dzięki osiągnięciu konstrukcyjnej integralności na poziomie formy.
C. Humphries, Estetyka w Szkole Franfurckiej, [w:] Estetyki filozoficzne XX wieku, red. K. Wilkoszewska, Kraków 2000, s. 168-169.
C. Humphries, Estetyka w Szkole Franfurckiej, [w:] Estetyki filozoficzne XX wieku, red. K. Wilkoszewska, Kraków 2000, s. 168-169.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz